Mechanizmy stresu od czasów Seyle’go zostały wielokrotnie zdiagnozowane i opisane. Natomiast jak dotąd nie zdefiniowano kompleksowo praw regulujących funkcje stresu w celowości ludzkiego działania. W ludzkich dążeniach takie prawo stresu jednak istnieje i spróbujemy je określić w poniższym opracowaniu. Po raz pierwszy wprowadzono je kompleksowo dla potrzeb opracowań naukowych.
Uniwersalne prawo stresu :
Każdy ma prawo do swojego stresu, bowiem jest on mechanizmem stymulującym i wyzwalającym podwyższony stan aktywności organizmu (energii życia), stan stymulujący do działania i do osiągania celów.
Prawa te mają swoje szczegółowe rozwinięcie: trzy szczegółowe prawa dla stresu indywidualnego. Zaprezentujemy je kolejno poniżej:
Pierwsze szczegółowe prawo stresu indywidualnego tzw. prawo zrównoważonej amplitudy stresu indywidualnego:
Organizm człowieka oscyluje pomiędzy stanem aktywacji, czyli pobudzenia: A a stanem wyciszenia,wypoczynku: W .
Stany te w naturalnych warunkach funkcjonowania człowieka powinny być w równowadze, którą człowiek ma prawo regulować.
Drugie prawo indywidualnego stresu, tzw. prawo optymalnego poziomu stresu indywidualnego:
Efektywność i sprawność ludzkiego funkcjonowania jest najwyższa przy średnim poziomie stresu – dla każdego człowieka poziom ten jest zindywidualizowany w warunkach naturalnych ( u niektórych bliżej stanów niskich, u innych bliżej stanów wysokich ).
Trzecie prawo indywidualnego stresu, tzw. prawo sekwencji stresu indywidualnego:
Stresy u człowieka występują w sekwencjach i „nakładają się „ na siebie interaktywnie – tworząc złożone konstrukcje stresu w obszarze jego fazowości i dynamiki funkcjonowania. Szczególnie dotyczy to „nakładania się „ na siebie stresów krótkotrwałych i stresów długotrwałych przewlekłych. Człowiek ma prawo do regulacji sekwencyjności nakładających się stresów w sposób naturalny, wynikający z możliwości adaptacyjnych organizmu.
Stres w pracy – problem nie do rozwiązania, czy zwykła rzecz?
Nie ma co ukrywać – w każdej pracy zdarzyć się mogą sytuacje stresowe. Im większa presja, odpowiedzialność i potencjalne konsekwencje błędu, tym większa szansa na wywołanie reakcji stresowej. Wiemy już, że prawo do stresowania się ma praktycznie każdy pracownik. Pracodawca powinien to zrozumieć. Z drugiej strony oczywiste jest, że stres pracowników przekładać się może na gorsze efekty wykonanych zadań.
Ważne jest, aby szef, kierownik, menedżer czy inna osoba odpowiedzialna w firmie dostrzegł w porę problem i ocenił go w sposób prawidłowy. Odpowiednia doza stresu może być motywująca i paradoksalnie zwiększy efektywność pracy. Natomiast zbyt dużo stresu wpływa negatywnie na zdrowie pracowników. Mogą z tego wyniknąć poważniejsze choroby, a to już jest kwestia bardzo poważna dla pracodawcy – również z prawnego punktu widzenia.
Kluczowa jest rozmowa z pracownikami. Jeżeli okaże się, że atmosfera w pracy czy ciężar zadań generują nadmierny stres, staraj się go zniwelować. Jednak pamiętaj też, że wina wcale nie musi leżeć po Twojej stronie. Może być tak, że dana osoba jest mało odporna na stres i być może nie nadaje się ona do akurat takiej pracy. Ważne jest, aby do sprawy podejść delikatnie, racjonalnie i w sposób wyważony.
Zapisz się na nasze szkolenie: ZARZĄDZANIE STRESEM i daj sobie szansę na efektywne radzenie sobie ze stresem u Twoich pracowników.