Dziś zajmiemy się inwentaryzacją w magazynach, poprzednie artykuły, w których opisujemy zasady, rodzaje i formy inwentaryzacji znajdziecie tutaj:
https://prestige-eck.pl/wp/blog/zasady-przeprowadzania-inwentaryzacji-w-magazynach/
https://prestige-eck.pl/wp/blog/rodzaje-i-formy-inwentaryzacji/
W artykule znajdują się informacje:
– na czym polega inwentaryzacja w magazynach, w których zapasy składowane są w postaci jednostek ładunkowych,
– co jest warunkiem przeprowadzenia inwentaryzacji ciągłej w magazynach wysokiego składowania,
– jakie czynniki przemawiają za zmianą metody inwentaryzacji.
Po więcej informacji na temat gospodarki magazynowej zapraszamy na nasze kursy do Europejskiego Centrum Szkolenia Prestige:
https://prestige-eck.pl/wp/logistyka-transport/innowacyjne-technologie-magazynowania-2-dni/
https://prestige-eck.pl/wp/logistyka-transport/organizacja-procesu-magazynowego/
Inwentaryzacja w magazynach
Inwentaryzacja w magazynach, w których zapasy składowane są w postaci jednostek ładunkowych jest bardziej uproszczona niż materiałów luzem, czy w opakowaniach jednostkowych.
Polega ona na:
– sprawdzeniu, lokalizacja poszczególnych jednostek ładunkowych jest zgodna z planem zagospodarowania magazynu, czy wszędzie dla tych samych wyrobów zostały ustawione stosy tej samej wielkości, czy nie zostały naruszone plomby i inne zabezpieczenia jednostek ładunkowych;
– ustaleniu – według posiadanego planu zagospodarowania powierzchni magazynu – liczby zajętych miejsc paletowych;
– pomnożenie liczby zajętych miejsc paletowych przez liczbę jednostek w stosie, przez co otrzymuje się liczbę jednostek ładunkowych jednego rodzaju, jaka znajduje się w magazynie, w którym prowadzona jest inwentaryzacja;
– pomnożenie liczby jednostek ładunkowych przez liczbę wyrobów (kg, szt.) w jednostce, przez co otrzymuje się liczbę składowanych wyrobów, którą porównuje się ze stanem ewidencyjnym.
W przypadku stwierdzenia różnic między rzeczywistym a ewidencyjnym stanem zapasów należy postępować w sposób przewidziany w ogólnie obowiązujących przepisach. Ponadto należy dokonać wyrywkowej kontroli jednostek ładunkowych.
Wdrożenie kodów kreskowych w znacznym stopniu usprawnia przeprowadzenie inwentaryzacji. Za pomocą skanera można bowiem automatycznie odczytać zawartość jednostek ładunkowych i szybko ustalić stan zapasów.
Warunki działania magazynów wysokiego składowania wymagają innego podejścia do problemu inwentaryzacji. Dlatego też tradycyjna technika okresowej inwentaryzacji, tj. spisywanie przez komisję poszczególnych składników zapasów przy jednoczesnym zahamowaniu pracy magazynu, nie może być stosowana w tych magazynach.
Za zmianą metody inwentaryzacji przemawiają następujące czynniki:
– składowanie znacznej ilości zapasów w wysokich regałach,
– duże częstotliwości przyjęcia i wydawania składowanych zapasów,
– ewidencja przy użyciu komputera w układzie jednostek ładunkowych,
– niemożliwość wyłączenia z pracy magazynu ze względu na konieczność ciągłego zaopatrywania wydziałów produkcyjnych w części i materiały do montażu (w magazynie przemysłowym) lub towary dla określonych odbiorców (w magazynie handlowym).
Ze stosowanych dwóch metod inwentaryzacji tj. okresowej i ciągłej, najbardziej odpowiednią do przyjęcia w magazynach wysokiego składowania jest inwentaryzacja ciągła. Tego rodzaju inwentaryzacja może być przeprowadzona na wniosek głównego księgowego, zaakceptowany przez kierownika jednostki gospodarczej.
Warunkiem przeprowadzenia inwentaryzacji ciągłej w magazynach wysokiego składowania jest:
- Spełnienie wymogów, jakie są stawiane przed magazynami prowadzącymi inwentaryzację metodą ciągłą.
- Objęcie każdorazowo inwentaryzacją zapasów, które zgodnie z danymi ewidencji zostały całkowicie rozchodowane (wykazują stan zerowy).
Gdy zostaną stwierdzone poważne niedobory, przekraczające wysokość ustaloną w przepisach wewnętrznych, wszystkie zapasy powinny być objęte pełną inwentaryzacją okresową w roku stwierdzenia tych niedoborów.
Plan inwentaryzacji ciągłej oraz ewentualne meldunki od magazyniera o stanie minimalnym zapasów stanowią podstawę dla kierownika komórki inwentaryzacji ciągłej do ustalenia zadań dla poszczególnych zespołów spisowych. Kierownik komórki inwentaryzacji ciągłej zawiadamia także członków zespołów spisowych, jakie zapasy wyrobów w danym dniu powinny być spisane oraz udostępnia im plan sytuacyjny w celu wskazania miejsca składowania zapasów w magazynie podlegającym spisowi.
Jedną z najbardziej realnych i stosunkowo najmniej pracochłonnych metod, a jednocześnie nie dezorganizujących pracy w magazynie wysokiego składowania, w których praca układnic i ewidencja ruchu zapasów są realizowane przy zastosowaniu komputera, jest metoda polegająca na ciągłym spisywaniu tzw. stanów zapasów „zerowych” (natychmiast po ich wyczerpaniu się) i porównaniu ich ze stanem zapasów w ewidencji opracowywanej przez komputer. W praktyce system ten może funkcjonować w następujący sposób:
– w trakcie wydawania z magazynu pełnej jednostki ładunkowej lub ostatniej sztuki wyrobu składowanego w palecie (lub pojemniku) pracownik wydający informuje o tym fakcie kierownika magazynu,
– kierownik magazynu wzywa członka komisji inwentaryzacyjnej i z jego udziałem sporządza dokument spisu z natury, w którym stwierdzają „stan zerowy” zapasu w danej jednostce ładunkowej,
– stan ujęty w arkuszu spisu z natury jest porównywany przez komórkę inwentaryzacji ciągłej ze stanem ewidencyjnym z komputera,
– ewentualne różnice inwentaryzacyjne powinny być weryfikowane w sposób podobny jak przy inwentaryzacji okresowej.
Pełną wiedzę, na temat inwentaryzacji można zdobyć podczas naszych szkoleń. O tym, że warto przekonują Ci, którzy skorzystali z naszej oferty:
https://prestige-eck.pl/wp/o-nas/referencje-2/
W kolejnym artykule opiszemy: normy ubytków naturalnych – ich znaczenie i wykorzystywanie w rozliczeniach różnic inwentaryzacyjnych.